پس از بررسي و تبيين شاخص هاي بيابان از جنبه ژئومورفولوژی، با استفاده از نقشه هاي توپوگرافي سازمان جغرافيائي نيروهاي مسلح و نقشه هاي زمين شناسي سازمان زمين شناسي كشور به مقياس 1:250000 و همچنين تصاوير ماهواره اي موجود و تلفيق سه جانبه آنها در هر يك از استانهاي مورد عمل نسبت به شناسايي و تفكيك اين پديده ها اقدام شد به اين ترتيب كه ابتدا با استفاده از تعاريف موجود در خصوص دشت سرها ـ اراضي كويري و پلايا و واحدهاي كوهستاني، مرز واحد كوهستان و دشت بر روي نقشه هاي توپوگرافي در محل برخورد اين دو واحد پيکرشناسي زمين ترسيم گرديد. در همين رابطه مرز دشت سرهاي لخت و فرسايشي (گلاسي ها) مشخص و با علائم ويژه انواع عوارض قابل تشخيص كه معرف قلمرو بيابان از غير آن بودند، در هر يك از استانها تعيين شدند .سپس بر اساس اطلاعات موجود در نقشه هاي زمين شناسي،  اطلاعات ژئومرفولوژی خاص بيابان از قبيل سازندهاي سست در برابر هوازدگي (مارنها، شيل، مادستونها و ...) مرز آبرفت با ليتولوژيها ، بدلندها ، تپه هاي شني ، مسيرهاي طغياني شبكه آبها ( فصلي و سيلابي ) نبكاها ، كويرها ، زمينهاي نمكي ، پادگانه هاي آبرفتي ، انواع دشتهاي دامنه اي دوران چهارم  ( Qt3,Qt2 ,Qt1 ) در ارتباط با گسلها و شكستگي ها ترسيم و مشخص شدند .